1991 йил 30 сентабрь куни Ўзбекистон Республикаси Олий Советининг навбатдан ташқари VII сессияси “Инсон ҳуқуқлари умумжаҳон декларацияси”ни ратификация қилди.

Ўзбекистон Республикаси Конституциясининг "Инсон ва фуқароларнинг асосий ҳуқуқлари, эркинликлари ва бурчлари" деб аталган 2-бўлими мазкур Декларация талабларига тўла мос бўлиб, унда Ўзбекистон Республикаси барча фуқаролари тенг ҳуқуқ ва эркинликларга эга бўлиши, жинси, ирқи, миллати, тили, дини, ижтимоий келиб чиқиши, эътиқоди, шахси ва ижтимоий мавқеидан қатьи назар, қонун олдида тенглиги таъкидлаб ўтилган.

Декларация Ўзбекистон Республикасида инсон ҳуқуқлари ҳимоя қилиш борасида жаҳон андозларига мос ҳуқуқий асослар ва тизим ишлаб чиқиш учун тамал тоши бўлди. Шу кунгача Республикада инсон ҳуқуқларини ҳимоя қилишга оид 100 дан ортиқ қонунлар қабул қилинган ва улар халқаро меъёрлар ва андозаларга мувофиқлаштирилган. Инсон ҳуқуқларига риоя этилиши устидан мониторинг ва назоратни таъминловчи миллий институтлар — Инсон ҳуқуқлари бўйича Олий Мажлис вакили Омбудсман, Ўзбекистон Республикаси Инсон ҳуқуқлари бўйича миллий марказ ва Ўзбекистон Республикаси Президенти ҳузуридаги Амалдаги қонун ҳужжатларини мониторинг қилиш институти ва бошқалар фаолият олиб бормоқдалар.